کاهش وزن با لپتین
از رژیم گرفتن به عنوان یکی از موثرترین راه های کاهش وزن استقبال می شود، اگرچه بسیاری از رژیم های لاغری تلاش می کنند وزن را طولانی مدت حفظ کنند. اکنون، محققان می گویند ممکن است یک گزینه موثرتر وجود داشته باشد: تزریق یک ژن سرکوب کننده اشتها به مغز
در یک مطالعه جدید که در مجله غدد درون ریز منتشر شده است، محققان بیان می کنند که چگونه تزریق ژنی به مغز که کد هورمون لپتین را می دهد، باعث جلوگیری از پرخوری می شود و منجر به کاهش وزن در طولانی مدت می شود.
لپتین هورمونی است که توسط سلولهای چربی یا سلولهای چربی ترشح می شود و با مهار گرسنگی در تنظیم تعادل انرژی نقش دارد. لپتین که اغلب به عنوان “هورمون سیری” شناخته می شود ، با ارسال سیگنال هایی به مغز که به ما می گوید چه موقع غذا را متوقف کنیم، عمل می کند.
میزان لپتین آزاد شده توسط سلولهای چربی به میزان چربی بدن فرد بستگی دارد. هرچه مقدار چربی بدن بیشتر باشد لپتین بیشتری در خون گردش می کند. افراد چاق دارای سطح لپتین بسیار بالایی هستند، اما مغز آنها پاسخ دادن به هورمون را متوقف می کند ودر نتیجه باعث پرخوری می شود.
در حالی که رژیم گرفتن و ورزش اغلب اولین راه برای افرادی است که می خواهند لاغر شوند، نویسنده مطالعه، و همکارانش خاطرنشان کردند که چنین استراتژی هایی اغلب به موفقیت طولانی مدت منجر نمی شوند. “متأسفانه، اثر طولانی مدت مداخلات معمول کاهش وزن معمولاً ضعیف است و بسیاری از افراد از طریق دوره های تکراری کاهش وزن و به دنبال آن بازگشت سریع وزن، وارد چرخه وزن می شوند.”
آنها اضافه می کنند که کاهش وزن و افزایش وزن مکرر می تواند بر سلامت استخوان تأثیر بگذارد و خطر پوکی استخوان را افزایش می دهد. نویسندگان می گویند: “از آنجا که شکستگی های پوکی استخوان با کاهش کیفیت زندگی و افزایش مرگ و میر همراه است، انگیزه زیادی برای ایجاد استراتژی های کاهش وزن وجود دارد که باعث حفظ توده استخوانی شود.”
به همین دلیل این محقق به همراه تیم خود، آزمایش کردند که آیا ژن درمانی لپتین می تواند یکی از این راهکارها باشد.
محققان به مغز هفت موش ماده بالغ یک ویروس که ژن لپتین موش را رمزگذاری می کند، به نام rAAV-Leptin وارد کردند.
نتایج با دو گروه کنترل موش مقایسه شد. به یک گروه ویروس به نام rAAV-GFP تزریق شد، در حالی که گروه دیگر هیچ تزریق نکردند. تمام موش ها در آغاز مطالعه و 18 هفته پس از آن توزین شدند و مصرف غذایی آنها به صورت هفتگی کنترل شد. محققان همچنین در پایان مطالعه توده استخوانی موش ها را ارزیابی کردند. در حالی که موش هایی که rAAV-GFP دریافت کردند، وزن خود را افزایش دادند، کسانی که ژن درمانی با لپتین دریافت کردند، غذای کمتری مصرف کردند، وزن کم کردند و توانستند وزن بدن خود را در طول دوره مطالعه 18 هفته حفظ کنند.
علاوه بر این، گروه تحقیقاتی دریافتند موشهایی که ژن درمانی با لپتین دریافت کرده اند، توده استخوانی را از دست نمی دهند.
اگرچه تحقیقات بیشتر برای تعیین اینکه آیا ژن درمانی با لپتین برای انسان ایمن و موثرتر است، لازم است، این تیم معتقد است که یافته های آنها نشان می دهد این یک استراتژی امیدوار کننده در برابر چاقی است – استراتژی که پیامدهای منفی برای سلامت استخوان ندارد.
