کم خونی ناشی از بیماری مزمن کلیه

کم خونی ناشی از بیماری مزمن کلیه

کم خونی در میان افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی (CKD) شایع است. این بیماری زمینه ساز بسیاری از علائم مرتبط با کاهش عملکرد کلیه است و با افزایش مرگ و میر و بستری شدن در بیمارستان همراه است.

کم خونی در بین بیماران CKD غیردیالیزی شایع است و با کاهش میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) شیوع آن افزایش می یابد. بسیاری از بیماران مبتلا به کم خونی CKD درمان این بیماری را دریافت نمی کنند. اگر به طور موثر مدیریت نشود، کم خونی ممکن است منجر به بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی، اختلالات شناختی، عوارض مربوط به قلب و عروق و مرگ شود.

دستورالعمل‌های فعلی بیان می‌کنند که آهن و عوامل محرک اریتروپوئزیس (ESAs) گزینه‌های درمانی اولیه برای کم‌خونی CKD هستند. علاوه بر این، عوامل تحقیقاتی در حال حاضر در کارآزمایی‌های بالینی در حال تجزیه و تحلیل هستند و این درمان‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر درمان آینده این بیماری داشته باشند.

اینها شامل مهارکننده‌های پرولیل هیدروکسیلاز فاکتور القاکننده هیپوکسی (HIF PHIs) است که یک کلاس جدید از ESAهای خوراکی هستند که برای درمان کم‌خونی CKD مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بر خلاف سایر ESA ها که جایگزین اریتروپویتین درون زا می شوند، HIF PHI ها رونویسی ژن اریتروپویتین را در کلیه ها و کبد تحریک می کنند و منجر به افزایش سطح اریتروپویتین درون زا می شوند.

این فعالیت آموزشی به بررسی پاتوژنز کم خونی CKD، بهترین شیوه ها برای تشخیص دقیق کم خونی CKD و درمان های نوظهور و تأثیر بالقوه آنها بر چشم انداز درمان کم خونی CKD می پردازد.