در این مطلب ۵ دلیل آورده‌ایم که چرا برای کاهش چربی، جلسات تمرینی کاردیو با شدت زیاد، موثرتر و بهتر از تمرینات کاردیو با شدت کم هستند.
این یک باور اشتباه است که تمرینات کاردیوی طولانی، کم شدت، و آهسته، چون از سیستم هوازی استفاده می‌کنند و در طول تمرین چربی می‌سوزانند، پس برای کاهش چربی مناسب ترند. در حقیقت، به چند دلیل مختلف، برای کاهش چربی، کاردیوی شدید به مراتب بهتر و موثرتر از کاردیوی کم شدت است.
در ادامه دو حالت تمرین کاردیو با شدت زیاد و شدت کم را با یکدیگر مقایسه کرده‌ایم تا خودتان به اهمیت تمرین کاردیوی شدید پی ببرید.
بهره وری از زمان
یک جلسه‌ی کاردیوی شدید نسبت به کاردیوی کم شدت، به زمان کمتری نیاز دارد، در نتیجه برای افرادی که محدودیت زمانی دارند، بسیار مطلوب‌تر است.
چربی سوزی پس از تمرین
اگرچه کاردیوی شدید در درجه‌ی اول از کربوهیدرات‌ها بعنوان سوخت استفاده می‌کند، اما کمبود اکسیژن بعد از تمرین، باعث می‌شود که بدن برای تولید انرژی به سراغ چربی‌ها برود.
بدن به کاردیوی شدید، بیشتر از کاردیوی کم شدت واکنش نشان می‌دهد، در نتیجه حتی اگر در طول جلسه‌ی تمرینی کالری بیشتری نسوزانید، در طول روز کالری کلی بیشتری سوزانده می‌شود.
انجام تمرینات کاردیوی شدید، تحمل بدن شما را برای فعالیت افزایش می‌دهند، بنابراین بدن چربی بیشتری می‌سوزاند و کمتر از گلیکوژن ذخیره در عضلات مصرف می‌کند.
بعلت نیروی بیشتر انقباض عضله در طول کاردیوی شدید، میزان جابجایی GLUT-4 (انتقال دهنده گلوکز) در داخل عضلات بیشتر می‌شود. بنابراین توزیع مواد مغذی در بدن بهتر انجام می‌شود که به نوبه‌ی خود باعث می‌شود پس از تمرین، بدن بطور موثرتر و کارآمدتری سوخت و ساز داشته باشد.
مصرف اکسیژن
کاردیوی شدید نسبت به کاردیوی کم شدت، منجر به کسری اکسیژن بیشتری می‌شود. تمرین کردن با کسری اکسیژن بیشتر، ظرفیت حداکثری اکسیژن بدن را افزایش می‌دهد.
هر چه ظرفیت حداکثری اکسیژن بدن بیشتر باشد، بدن در انتقال اکسیژن موثرتر عمل می‌کند، و در نتیجه در چربی سوزی کارآمدتر می‌شود، چرا که چربی برای اکسیده شدن به اکسیژن نیاز دارد.
پاسخ های هورمونی
کاردیوی شدید، پاسخی هورمونی مشابه تمرینات قدرتی از بدن دریافت می‌کند، اما بدون استرس و فشاری که تمرینات قدرتی روی بدن و سیستم عصبی وارد می‌کنند. حساسیت بیشتر به انسولین، ترشح بیشتر هورمون رشد و IGF-1 باعث می‌شود که بدن در چربی سوزی موثرتر عمل کند.
توده‌ی عضلانی
سوزاندن کالری کمتر در طول جلسه تمرینی باعث می‌شود که کاردیوی شدید نسبت به کاردیوی کم شدت، بافت عضله را بیشتر حفظ کند و کاتابولیک (عضله سوزی)کمتری داشته باشد.
کاردیوی شدید از اکسیداتیو سریع و گلیکولیتیک سریع فیبرهای عضلانی استفاده می‌کند. هیپرتروفی عضله در درجه‌ی اول از طریق تمرینات بی هوازی شدید اتفاق می‌افتد. هر چه شخص، توده‌ی عضلانی بیشتری داشته باشد، توانایی بدن او در سوزاندن چربی، بیشتر خواهد بود.
نتیجه گیری
اگر می‌خواهید سریع‌تر و زودتر چربی بدنتان را از دست دهید، کاردیوی شدید بهترین نوع کاردیو برای شماست. زیرا برای انجام آن به زمان کمتری نیاز دارید و در طول روز نیز کالری کلی بیشتری می‌سوزانید.
کاردیوی شدید، استفاده‌ی بدن از اکسیژن را موثرتر می‌کند و بدون فشار آوردن روی بدن، پاسخ هورمونی مشابه تمرینات قدرتی دریافت می‌کند. در نتیجه می‌تواند به اندازه‌ی تمرینات قدرتی، چربی سوزی کند.
تمرین کاردیوی شدید، بافت عضله را حفظ می‌کند و بعلت انجام تمرین کوتاه‌تر و سوزاندن کالری کمتر در طول جلسه‌ی تمرینی، به بدن این امکان را می‌دهد که بطور موثرتری چربی سوزی کند، زیرا توده‌ی عضلانی بیشتر، به معنی توانایی بیشتر بدن در از دست دادن چربی است.
