با توجه به مطالعات جدید منتشر شده در مجله PLOS ONE، کمبود ویتامین D ممکن است افرادی را در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دهد.
بدن ما به ویتامین D نیاز دارد تا کلسیم را در طول هضم جذب کند و از طریق خون کلسیم و فسفات را به فرآیندهای تولید و حفظ استخوان های سالم برساند. ویتامین D نیز برای رشد سلول، عملکرد عضلات، مبارزه با عفونت و کاهش التهاب مهم است.
چقدر ویتامین D ما نیاز داریم؟
بدن ویتامین D را از چند غذای طبیعی به تعداد کم، برخی غذاهای غنی شده، مکمل های غذایی و قرار گرفتن در معرض آفتاب به دست می آورد. هنگامی که در بدن، ویتامین در معرض برخی از تغییرات شیمیایی برای ساخته شدن قرار گیرد، از نظر زیست شناختی مفید خواهد شد. کبد تولید کننده اصلی ویتامین D فعال بیولوژیکی است؛ کبد فرم بی اثر را به یک فرم فعال به نام -hydroxyvitamin D (25 [OH] D) 25 تبدیل می کند. سطح (OH) D25 در خون، که به عنوان “غلظت سرمی” شناخته می شود، “بهترین شاخص برای ویتامین D است”.
در حال حاضر بحث های بسیار زیادی در مورد میزان سطح ایده آل (OH) D25 برای جلوگیری از بیماری و اطمینان از سلامت مطلوب وجود دارد. موسسه پزشکی (IOM) پیشنهاد می کند که 20 نانوگرم در هر میلی لیتر ” برای استخوان و سلامت کلی افراد سالم مناسب است.” گروه های دیگر معتقدند که cut-off باید تا 50 نانوگرم در هر میلی لیتر باشد. محققان مدرسه پزشکی سان دیگو در تحقیق جدید، محدوده طبیعی 30 نانوگرم در هر میلی لیتر، یعنی 10 واحد بالاتر از سطح پیشنهاد شده توسط IOM تعریف کرده اند.
کمبود ویتامین D و خطر بالاتر دیابت نوع 2
پروفسور گارلند و همکارانش اطلاعات مربوط به 903 بزرگسالان سالم – به طور متوسط 74 ساله – که در رانچو برناردو مطالعه شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. هیچکدام از این شرکت کنندگان هنگام انجام آزمون و تکمیل پرسشنامه در طی بازدیدهای تحصیلی که در سالهای 1997-1999 برگزار شد، دیابت یا پیش دیابت نداشتند. در طی این بازدید ها، آنها نمونه خون دادند که محققان بتوانند سطح ویتامین (OH) D25 و سایر نشانگرهای آنها را ارزیابی کنند. طی یک دوره پیگیری که در سال 2009 به پایان رسید، 47 مورد دیابت نوع 2 و 337 پیش دیابت به وجود آمده بودند. نتایج نشان داد که خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افرادی که سطوح (OH) D25 پایین تر از 30 نانوگرم در هر میلی لیتر دارند، پنج برابر بیشتر از کسانی بود که سطوح بالاتر از 50 نانوگرام در هر میلی لیتر داشتند.
روفسور گارلند می گوید که برای رسیدن به سطح 30 نانوگرم در هر میلی لیتر (OH) D25 ، مردم باید هر روز حدود 3000 تا 5000 واحد بین المللی ویتامین D مصرف کنند. قرار گرفتن در معرض تابش خورشید به میزان 10 تا 15 دقیقه در هر روز در عرض ظهر می تواند این مقدار را کاهش دهد. او و همکارانش خاطر نشان می کنند که نگرانی هایی در مورد اینکه آیا سطح ویتامین D مطلوب 25 نانوگرم در هر میلی لیتر باید باشد یا خیر وجود دارد، که هنوز حل نشده است. با این حال، آنها “به طور پیش بینی” نشان می دهند که این میزان باید حداقل 40 نانوگرام در میلی لیتر باشد.
ویتامین D و مکانیسم های دیابت
محققان بر روی مکانیسم هایی که ممکن است توضیح دهند که چرا سطح بالاتری از ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد، به تعدادی از مطالعات اشاره می کنند. در یک مطالعه انجام شده بر روی موش نشان داد که عدم گیرنده ویتامین D به میزان بالاتری از دیابت وابسته است. گیرنده یک پروتئین سلولی است که سیگنال های شیمیایی خاص را در محیط سلول دریافت می کند. مطالعات دیگر نشان داده اند که سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس دارای گیرنده های ویتامین D هستند و محصولات جانبی ویتامین D در بدن باعث تحریک لوزالمعده به تولید انسولین می شود. در مطالعه دیگری، متابولیت های فعال ویتامین D می توانند سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس را از دریافت سیگنال های خاصی که سبب التهاب و مرگ سلولی می شود، محافظت کند.
محققان اظهار داشتند که در مطالعه ی خود تعدادی محدودیت داشتند. یکی از این محدودیت ها این بود، گروهی که مورد مطالعه قرار نگرفتند از جمعیت ایالات متحده بودند: و شامل “قفقازان نسبتا سالم متمایل به قشر متوسط” بودند که همه آنها دسترسی خوب به مراقبت های بهداشتی داشتند و در مکان هایی زندگی می کردند که آب و هوای آفتابی در طول سال داشت. یکی دیگر از محدودیت های مطالعه این بود که برخی از سطوح بالاتر ویتامین D ممکن است به علت تفاوت در تکنیک های آزمایشگاهی رخ داده باشد.
