تا به حال با كسی كه به پرخوری عصبی دچار شده است، برخورد داشته‌اید؟ ممكن است این فرد، خواهر و برادرتان باشد و شما را به‌شدت ناراحت كرده باشد زیرا هر روز می‌بینید كه ناخودآگاه چگونه به خود و سلامتش صدمه وارد می‌كند. تا به حال از خودتان پرسیده‌اید كه چرا این حالت ایجاد می‌شود؟
به‌طور كلی، مطالعات نشان داده‌اند، برخوردار نبودن از محبت خانوادگی و تضاد موجود در خانواده‌ها و نیز برخورد نامناسب آنها با مسائل درسی، زمینه‌ساز پرخوری عصبی در جوانان خواهد بود. البته در سابقه برخی از مبتلایان به اختلالات تغذیه‌ای ازجمله پرخوری عصبی، استفاده از رژیم‌های نامناسب كاهش وزن نیز ذكر می‌شود.
اضطراب، افسردگی، اختلال در رفتارهای اجتماعی، اعتیاد به مواد مخدر و ضایعات احتمالی ایجاد شده در هیپوتالاموس مغز از دلایل ابتلا به پرخوری عصبی هستند و بیشتر افرادی كه به این اختلال دچار می‌شوند، جوانان با سن بالاتر هستند.
شاید باورتان نشود، اگر بگوییم كه میزان ابتلا به این اختلال در زنان بیشتر از مردان بوده و به نسبت ۱۰ به ۱ است. اكثر مبتلایان به این اختلال، زنان جوان یا دانشجویان دختر هستند ،كه سن آنها بین ۱۸ تا ۳۴ است. گرچه در زنان و به ندرت در مردان، البته در سنین بالاتر نیز ممكن است این اختلال مشاهده شود.
اما این اختلال چه علایمی دارد؟ باید بگوییم كه مبتلایان به این اختلال دارای حالت ولع عجیب بوده و نیاز شدیدی به خوردن و بلعیدن مواد غذایی پرانرژی و ساده‌ای پیدا می‌كنند كه زمان زیادی برای جویدن و بلعیدن و آماده‌كردن آنها لازم نباشد؛ ضمن آنكه گاهی دو بار در هفته دچار حمله بیماری می‌شوند. حتی برخی از افراد مبتلا در فاز بی‌قراری و حالت حمله بیماری قادر هستند غذاهایی را كه كالری فراوانی دارند حتی بیشتر از نیاز روزانه‌شان (البته چند برابر) بخورند كه در این حالت قادر به كنترل مقدار و سرعت غذا خوردن نبوده و اراده‌ای از خود برای پایان دادن به خوردن ندارند.
به این ترتیب بعد از فروكش‌كردن حالت ولع و تمایل به پرخوری، فاز پشیمانی و ناراحتی آنها را عذاب داده و در راستای مصرف انرژی‌های دریافتی و جلوگیری از افزایش احتمالی وزن خود به اقداماتی از قبیل استفاده از انواع مسهل‌ها تنقیه، داروهای مدر، انجام ورزش‌های سخت و سنگین و كاهش شدید مقدار غذاهای دریافتی روزانه برمی‌آیند.
در پایان باید بگوییم كه در صورت مشاهده علایم فوق در فرزندان خود، آنها را زیر نظر یك متخصص تغذیه تحت مداوا قرار دهید؛ چرا كه طولانی‌شدن مدت بیماری به عوارض جدی‌تر منتهی می‌شود.
