هر موقع عصبانی یا ناراحت هستید، یا احسـاس تــنهایی و خستگی می کنید، اگر بـه خـوردن رو می آورید، به جای اینکه از خودتان بپرسید، “چه می خـورید؟” بـاید بـپـرسید، “چه چیز شما را می خورد؟”
احسـاسات سـرکـوب شده یکی از مهمترین دلایلی است که افراد را به پرخوری مـی کشـانـد. این مسئه به ویژه بین خـانم هــایی که ندرتاً فرصت ابراز احسـاسات خــود را پیدا می کنند، بسیـار دیده می شود. خانم هایی که عصبانی هسـتند، بد اخـلاق، خانـم هایی کـه نـاراحـتــند، افسرده، خانم هایی که تنها هستند، محتاج و آنها که خسـتـه اند، بی طاقت و کم صبر قلمداد می شوند.
اجتماع فشار زیادی روی خانم ها وارد میـکنـد و باعث می شود آنها روی احساسات خود سرپوش بگذارند و همین مسئله است که موجب شده خیلی از خانم ها برای سرکوب آن حس درونی به سمت پرخوری کشیده شوند.
پرخوری، احساس راحتی در آنها ایجاد می کند، این نوعی مقاومت و اعتراض است اما خانم ها می توانند با آن مقابله کنند. مسئله مهم اینجاست که خیلی از خانم ها وقتی برای سرکوب احساساتشان، پرخوری می کنند، واقعاً از این کار خود لذت نمی برند. مهم نیست چه احساسات منفی را تحمل کنند، این خوردن حواس آنها را از علت اصلی عصبانیت و ناراحتیشان منحرف می کند.
در واقع اکثر خانم ها از شکستن رژیم غذایی یا قول و قرارهایی که برای حفظ سلامتی خود گذاشته اند، احساس عذاب وجدان می کنند و عصبانیتی که قبلاً بر سر همسر، فرزند یا رئیسشان در محل کار خالی می کردند، به درون خودشان برگشته و اعتماد به نفسشان را از بین می برد.
خیلی از این افراد حتی مزه غذاهایی که می خوردند را هم متوجه نمی شوند و در بسیاری از موارد این پرخوری ها تا جایی برایشان مشکل ساز می شود که اختلالات شدیدی مثل بی اشتهایی یا گرسنگی شدید را به وجود می آورد. یک گروه از این افراد هستند که وقتی دچار یک ناراحتی احساسی می شوند، به خوردن قند و شیرینی جات روی می آورند.
قند سطح سروتونین را در بدن بالا می برد که ماده ای شیمیایی در مغز است که باعث رفع اضطراب و افسردگی می شود.
مشکل اینجاست که این بهبودی موقتی و بسیار زودگذر است و به محض اینکه فرد با مشکلی دیگر روبه رو شود دوباره ناراحتی ها برمی گردد. و این مسئله باعث می شود فرد دوباره به سراغ کالری های تهی به شکل قند و شیرینی برود تا این ناراحتی خود را بهبود بخشد.
گاهی اوقات قرص های ضدافسردگی می تواند به فرد برای غلبه بر این اختلال کمک کند. پس اگر تصور می کنید شما از جرگه کسانی هستید که از روی افسردگی، ناراحتی یا عصبانیت به خوردن روی می آورید، با پزشکتان در این رابطه مشورت کنید.
روان درمانی های تخصصی، کنترل استرس، و تمرینات دیگری برای کمک به این افراد وجود دارد. اولین قدم، تشخیص احساس خود و علت ایجاد آن (افراد، موقعیت ها، و مسائل مختلف) است.
در روان درمانی به شما خواهند گفت که زندگی هیچوقت عاری از درد و مشکل نخواهد بود و باید بتوانید با این مشکلات به طریقی معقول و منطقی برخورد کرده و در رفع آن بکوشید. اکثر موارد خانم هایی که دچار این مشکل می شوند آنهایی هستند که همیشه برای داشتن یک زندگی شاد و خوشبخت نیازمند دیگران بوده اند نه خودشان.
آنها باید یاد بگیرند که سر مسائل کوچک ناراحت نشوند و بدانند که احساسشان همیشه بازتابی از واقعیت مسئله نیست. یادتان باشد، پرخوری نیز مثل اعتیاد به موادمخدر، راهی برای کنار آمدن با احساسات و موقعیت هاست. و با این هم مثل سایر اعتیادها می توانید مقابله کنید. اگر شما هم خودتان را جزء این افراد می دانید، چند پیشنهاد برایتان دارم:
تصمیم بگیرید که در شیوه زندگیتان تغییر ایجاد کنید. یک رژیم غذایی خوب و سالم را انتخاب کرده و از آن پیروی کنید.
ببینید چه چیز باعث این پرخوری ها می شود و تا می توانید از قرار گرفتن در چنین موقعیت هایی اجتناب کنید.
به راه هایی فکر کنید که از طریق آن بتوانید شادتر زندگی کنید و از زندگی لذت ببرید.
اگر ناخواسته در چنین موقعیت هایی قرار گرفتید، سعی کنید کاری انجام دهید که فکرتان را از خوردن منحرف کند. به دوستانتان تلفن کنید، کتاب های خوب و مفید بخوانید، ورزش کنید و با همسرتان به پیاده روی بروید، یا به موسیقی گوش دهید.
